این صنعت با فراهم کردن شرایط آسان‌تری مثل اقساطی‌کردن بهای محصولات، بخشی از تقاضا که توانایی پرداخت تمام مبلغ کالا را ندارد نیز در بازار حفظ می‌کند و موجب رونق تولید کشور می‌شود.
ایران تا سال ۲۰۱۹ جز ۵۰ کشور جهان با بیشترین سهم گردش مالی صنعت لیزینگ از تولید ناخالص داخلی بود ولی به تدریج و با تضعیف این صنعت، در سال‌های گذشته از این رده‌بندی خارج شده است.
صنعت لیزینگ ایران در سال‌های اخیر شرایط نامطلوبی را پشت سر گذاشته که بخش زیادی از این شرایط به دو عامل وضعیت تورمی اقتصاد ایران و سیاست‌گذاری‌های اقتصادی مربوط می‌شود.
تضعیف صنعت لیزینگ ایران تا حدی بوده است که نسبت شاخص صنعت سایر واسطه‌گری‌های مالی به شاخص کل بورس تهران که در تابستان سال ۱۳۹۵ به ۳.۵ درصد رسیده بود؛ در سه سال گذشته زیر سطح یک درصدی قرار داشته است.