آغاز امتحانات نهایی دوازدهمیها از امروز + برنامه امتحانات
سامانۀ بارشی بسیار قوی بعداز ظهر امروز وارد کشور میشود
موج دوم بارشهای شدید و سیلابی در نیمه جنوبی کشور
آخرین وضعیت راههای کشور/ بارش برف در برخی جادهها و ممنوعیت تردد بدون زنجیر چرخ
آغاز ثبتنام حج تمتع ۱۴۰۵/ توصیه مهم هلال احمر به حجاج
گزارش سپاه از بارورسازی ابرها/ بارورسازی چقدر بارندگی را افزایش میدهد؟
هشدار قرمز برای این استان صادر شد
صدای انفجار مهیب در خمینی شهر اصفهان شنیده شد / علت چه بود؟
زلزله در صنعت تراشه / چین به آستانه ساخت ماشین افسانهای رسید
وعده رقابت با واردات خودرو توهم است
قیمت بیتکوین تحت تاثیر بازار آمریکا / رمزارزها کاهشی میشود؟
برد تراکتور مقابل پرسپولیس / درخشش بیرانوند سرخپوشان را حذف کرد
یکی از باشکوهترین آیین های ایرانی در کردستان، مراسم دف نوازی پالنگان است که همهساله در روستای پلکانی پالنگان کامیاران برگزار میشود. جشن هزار دف از جاذبههای گردشگری فرهنگی این منطقه است که با حضور و همراهی مردم بومی و نوازندگانی از سراسر ایران، تصویری زنده از غنای هنری و فرهنگی غرب کشورمان ارائه میدهد. این مراسم نهتنها نمایش هنر دف نوازی کردستان، بلکه زبانی گویا و میراثی زنده از آیینهای عرفانی و شکوه همدلی ایرانیان از روزگاران کهن تا کنون است.
آیا تا به حال به نوای دلانگیز عود بربط، یکی از قدیمیترین سازهای سنتی ایرانی، گوش دادهاید؟ این ساز با صدایی گرم و عمیق، نه تنها بخشی از تاریخ و فرهنگ ایران را روایت میکند، بلکه هر شنوندهای را به سفری در دنیای موسیقی اصیل میبرد. اگر علاقهمند به آموزش ساختن یا نواختن عود هستید، اینجا نقطه شروع شماست! عود بربط با طراحی منحصربهفرد و صدای جادوییاش، مهارتی است که میتواند شما را با زیباییهای موسیقی ایرانی پیوند دهد.
در پهنه گسترده ایران زمین، مردمان مناطق گرموخشک با اتکا به دانش بومی و تجربه زیست چندین هزار ساله، شیوههایی منحصربهفرد برای مقابله با گرمای طاقت فرسا ابداع کردهاند. در این میان، بادگیر کرمانی نه تنها یکی از شاخصترین عناصر معماری اقلیمی در استان کرمان است، بلکه نمونهای برجسته از سازگاری خلاقانه با طبیعت محسوب میشود. این بادگیرها با ظاهری خاص، عملکردی هوشمندانه و پیوند با سنتهای بومی، هم نمادی از هنر معماریاند و هم سازههایی کاربردی در جهت تامین آسایش زیستی ساکنان کویر. در ادامه مزایا و طرز کار آن را نیز بررسی میکنیم.
در دل دشتی سوزان و خاکی ترکخورده، حفر قنات داستانی است از تلاش بیوقفه بشر برای بهدست آوردن آب زلال. نیاکان ما با دستان پرتوان خود تونلهای زیرزمینی میکاویدند تا جریان گرانش زمین، آب را از مادرچاه به سطح بفرستد و جان بخش زندگیهای خشکیده شود. این روش بینقص و پایدار، نهتنها نمادی از علم مهندسی آب در ایران باستان بود، بلکه با انتقال به چین، مراکش و حتی آمریکا، بخشی از یکی از بزرگترین دستاوردهای ایرانی در تاریخ فناوری محسوب شد.
آوایی که از عمق تاریخ میآید، با صدایی نرم و روحنواز، قصههای هزارساله را روایت میکند؛ این، صدای ساز رباب است. سازی که خاستگاه آن را به خراسان بزرگ و دوران ایران پس از اسلام نسبت میدهند، اما رد پایش را میتوان در سیستان و بلوچستان و سرزمینهای همسایه چون افغانستان نیز یافت.
مراسم افطاری دیگر فقط یک سنت مذهبی نیست؛ امروز بهعنوان میراث مشترک بشری شناخته میشود. در آذرماه ۱۴۰۲، آیین افطاری بهعنوان بیستوسومین عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران در یونسکو ثبت جهانی شد؛ آیینی که فراتر از غذا، روایتگر سخاوت، همدلی و ارزشهای اجتماعی در فرهنگ ایرانی است.
گاهی زیبایی در جزئیات معنا پیدا میکند؛ در پیچوخم نقشهایی که با طلا و رنگ، جان کاغذ را زنده میکنند. این ظرافت بیمانند، نامی کهن دارد: هنر تذهیب؛ هنری که نهفقط شاخهای از صنایعدستی ایران، بلکه زبان تصویری فرهنگ ایرانی است.
در سرمای زمستان، شعلهای کهن دوباره جان میگیرد؛ جشن سده، آیینی از دل تاریخ ایران که یادگار پیدایش آتش و ستایش نور در برابر تاریکی است. این جشن کهن در دهم بهمن، زمانی که شب بر زمین سایه انداخته، با افروختن آتشی بزرگ برگزار میشود؛ نمادی از پیروزی روشنایی و گرما بر سرما و ظلمت. در سال ۲۰۲۳، این آیین دیرینه بهعنوان میراث مشترک ایران و تاجیکستان در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو ثبت جهانی شد.
در دل کویر، جایی که باد شن را بر دیوارهای خاموش میکوبد، شهری جاودانه آرمیده است؛ شهر باستانی بم، میراثی که بیش از دو هزار سال تاریخ را در خود حفظ کرده و امروزه در فهرست آثار ایران در یونسکو میدرخشد. این شهر که روزگاری بر سر تقاطع جادههای تجاری باستانی قرار داشت، از دوران هخامنشیان تا همین دو قرن پیش، پرجنبوجوش و آباد بود.
تاریخ سلجوقیان دورهی حکومتی در ایران پس از اسلام است که حدود یکونیم قرن به طول انجامید. حکومت سلجوقیان با طغرل بیک و برادرش چغری بیک آغاز شد که از طوایف ترکمن بودند. آنها در جنگ با سلطان مسعود غزنوی پیروز شدند و پس از برپایی حکومت، مرزهای ایران را تا سرحدات دورهی ساسانیان پیش بردند.
سلجوقیان ازجمله اقوامی بودند که ابتدا در اطراف سیحون ساکن بودند. بعدها در سال ۹۸۶ میلادی از سیحون عبور کردند و در فرارود (ماوراءالنهر) ساکن شدند. در آن دوران، فرماندهی این قوم را پسر سلجوقبندقاق برعهده داشت؛ اما قدرت واقعی آنها از زمان طغرل بیک ابوطالب بن میکائیل بن سلجوق در سالهای بین ۱۰۳۷ تا ۱۰۶۳ میلادی آغاز شد.
پرچم ایران که نشان هویت ملی این سرزمین کهن است، در طول دورههای مختلف تاریخی دستخوش تغییرات بسیاری شده تا به شکل امروزیاش پدیدار شود و قدمت ایران را به رخ بکشد. این پرچم نهتنها نمایانگر غرور ملی، بلکه بازتابدهنده فرهنگ، تاریخ و ارزشهای ایرانیان در دورههای مختلف است. در این مقاله، سیر تحول طراحی پرچم ایران از دوران باستان تا امروز را بررسی میکنیم.
در قلب خوزستان تاریخی، شهری نهفته است که با ابتکار شگفتانگیزش، جهان را به تحسین واداشته؛ سیستم هیدرولیک تاریخی شوشتر، شاهکاری که مهندسی ایرانی را به اوج رساند. این مجموعه بینظیر که در سال ۲۰۰۹ در فهرست آثار ایران در یونسکو ثبت شد، شامل سیزده سازه آبی است؛ از پلها و آببندها تا نهرهای دستکند، آسیابهای آبی و آبشارهای مصنوعی، همه در هماهنگی کامل، شبکهای ایجاد کردهاند که قرنها قبل از ظهور فناوریهای مدرن، نمونهای کمنظیر از هوشمندی و مهارت ایرانیان باستان را به نمایش گذاشت.
بادی سرد از دامنههای کوهستان میوزد، زنگ کهن کلیسا در سکوت طنینانداز میشود و سنگهای تیره، داستان هزار سال پیش را روایت میکنند. اینجا مجموعه آثار رهبانی ارامنه در شمال غربی ایران است؛ سه کلیسای تاریخی که میان قرنهای هفتم تا چهاردهم میلادی ساخته شدهاند و امروز در فهرست آثار ایران در یونسکو میدرخشند. این مجموعه شاملقرهکلیسا (تادئوس مقدس)، کلیسای استپانوس مقدس و کلیسای زور زور میشود.
محوطه میراث جهانی بیستون، یکی از شگفتانگیزترین گنجینههای تاریخی ایران و از مهمترین جاهای دیدنی کرمانشاه است؛ جایی که در دامنهی کوه سترگ بیستون، نقشبرجستهها و سنگنوشتههای باستانی هزاران سال تاریخ را روایت میکنند. این محوطه نهتنها بهخاطر ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو شهرت دارد، بلکه بازتابی از قدرت و شکوه تمدنهای کهن مانند مادها، هخامنشیان و ساسانیان است.
هفت قرن پیش، در میانهی دشتهای پهناور زنجان، شهری بنا شد که قرار بود پایتختی برای شکوه ایلخانیان باشد؛ و در قلب این شهر، گنبدی برخاست که امروز هنوز آسمان را میشکافد. آرامگاه سلطانیه، یکی از جاهای دیدنی زنجان و شاهکاری که در فهرست آثار ایران در یونسکو ثبت شده است، با گنبد فیروزهای عظیمش نهتنها نماد معماری ایرانی–اسلامی است، بلکه یادگاری از آرزوهای سلطانی است که میخواست تاریخ را بهگونهای دیگر بنویسد.