به‌گزارش میراث آریا، کاوش‌های اخیر در محوطه باستانی Saint-Romain-en-Gal، واقع در نزدیکی شهر لیون، منجر به کشف آرامگاهی شد که معماری آن الهام‌گرفته از مقبره‌ی معروف آگوستوس در رم است.
این سازه‌ی مدور که ۱۵ متر قطر و در زمان احداث حدود ۶ متر ارتفاع داشته، به دوره حکومت امپراتور کلادیوس در حدود سال ۵۰ میلادی بازمی‌گردد. بنا در بخش غربی محوطه موزه کشف شده و از آنجا که در مسیر مسافران ورودی به کلونی رومی وین (Vienna) از طریق رودخانه رن (Rhône) قرار داشته، نشان‌دهنده‌ی جایگاه اجتماعی بسیار بالای فرد مدفون در آن است.
به گفته جولیا چوچی، باستان‌شناس و مدیر علمی این حفاری‌ها، این فرد بدون تردید از نخبگان اشرافی بوده و ارتباطات سیاسی و پیوندهای نزدیکی با قدرت امپراتوری داشته است.
آنچه این آرامگاه را منحصر به فرد می‌کند، شباهت مستقیم آن به مقبره‌ی آگوستوس در رم است. باستان‌شناسان تأکید می‌کنند که این نمونه تنها مورد باقی‌مانده از میان ۱۸ آرامگاه تپه‌ای (تومولوس) کشف‌شده در فرانسه است.
مقبره آگوستوس، نماد جاودانه امپراتوری روم
مقبره‌ی آگوستوس (Mausoleum of Augustus) یکی از بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین بناهای تدفینی جهان باستان است که در سال ۲۸ پیش از میلاد در شهر رم ساخته شد. این مقبره مدور، با قطر حدود ۹۰ متر و ارتفاعی نزدیک به ۴۵ متر، با دیوارهای سنگی عظیم و پوشیده از گیاهان سبز طراحی شده بود تا شکوه امپراتور و خاندان او را به نمایش بگذارد.
در این آرامگاه نه تنها آگوستوس، نخستین امپراتور روم، بلکه بسیاری از اعضای خاندان ژولیوس-کلودیوس (از جمله همسران و جانشینانش) به خاک سپرده شدند. مقبره‌ی آگوستوس در واقع الگویی برای ساخت بسیاری از آرامگاه‌های اشرافی در سراسر امپراتوری روم شد، چراکه یادمانی از اقتدار سیاسی و فرهنگی روم به شمار می‌آمد.
این بنا در قرون میانه رو به ویرانی رفت، اما در سده‌های اخیر بازسازی و به یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم رم تبدیل شد. امروز بازدیدکنندگان با دیدن مقیاس عظیم و معماری خیره‌کننده آن می‌توانند دریابند که چرا حتی در گوشه‌هایی از امپراتوری، همچون جنوب فرانسه، اشراف محلی کوشیده‌اند آرامگاه‌های خود را بر اساس این نماد جاودانه بسازند.
حفاری‌ها همچنین به یافته‌های مهم دیگری در منطقه غربی نزدیک حمام‌های شمالی انجامید. در این بخش، سه مغازه‌ی باستانی متعلق به سده‌های اول و دوم میلادی کشف شد. این مغازه‌ها بخشی از یک مجتمع تجاری بزرگ‌تر هستند که نخستین بار در دهه ۱۹۹۰ شناسایی شده بود. شگفت‌انگیز آنکه بقایای این مغازه‌ها به‌واسطه‌ی آتشی ویرانگر که سازه‌های چوبی را سوزاند اما در عین حال حفظ کرد، دست‌نخورده باقی مانده‌اند.
از میان این فضاها، دو کارگاه دارای حوضچه‌هایی بودند که برای شست‌وشو و پرداخت پوشاک پشمی مانند «تُگا»ی رومی مورد استفاده قرار می‌گرفتند. کارگاه سوم نیز مجهز به یک کوره بوده که احتمالا برای شیشه‌گری یا مصارف آشپزی استفاده می‌شده است.
ویژگی جالب این پروژه، انجام حفاری‌ها در برابر دید عموم بود، به‌طوری‌که گردشگران و دانشجویان باستان‌شناسی می‌توانستند از نزدیک شاهد برآمدن تاریخ از دل خاک باشند. مارتین پوبلیه، معاون فرهنگی و گردشگری منطقه رن، در این باره گفت: حضور در لحظه‌ی چنین کشفی، رویایی است که بسیاری از ما همیشه در سر داشته‌ایم.
انتهای پیام/
