این منطقه وسیعترین پهنه جنگلهای بارانی استوایی و تنوع زیستی بینظیر زمینی را در خود جای داده است. آمازونیا با مساحتی حدود سه میلیون مایل مربع، میزبان ۱۰ درصد یا بیشتر از گونههای شناختهشده حیات در جهان است و تصور میشود هنوز حجم عظیمی از تنوع زیستی در این منطقه وجود داشته باشد که علم آن را ثبت نکرده است.
بازدید از این شگفتی زیستمحیطی که بخش عمدهای از برزیل و بخشهای کوچکتری از پرو، بولیوی، کلمبیا و اکوادور را در بر میگیرد، سفری معنوی برای دوستداران طبیعت با هر سلیقهای است. از تنوع حیرتانگیز پروانهها، مارها و قورباغهها گرفته تا جانوران بزرگ و کاریزماتیک مانند جگوار، عقاب هارپی، گاو دریایی و دلفینهای صورتی رودخانهای (یا بوتوها)، مشاهده حیوانات کوچک و بزرگ در سفرهای رودخانهای یا پیادهرویهای هدایتشده در آمازون همیشه هیجانانگیز است. در اینجا، بدون ترتیب خاصی، برخی از بهترین مکانهای بازدید در جنگل آمازون را برای مشاهده حیاتوحش نمادین آن معرفی میکنیم.
۱. پارک ملی ژائو (برزیل)
پارک ملی ژائو با بیش از ۵.۶ میلیون هکتار، یکی از بزرگترین پارکهای ملی آمازونیا است که کل حوضه رود ژائو را در بر میگیرد. این پارک از شمال به رودهای اونینی و پائونینی، از جنوب به رود کاریبینانی و تا محل اتصال ژائو به ریو نگرو (یکی از بزرگترین شاخههای آمازون) امتداد دارد. این پارک که در سال ۱۹۸۰ تأسیس شد، اکنون بخشی از مجموعه حفاظتی عظیم مرکزی آمازون است که از سوئیس بزرگتر بوده و بزرگترین پهنه حفاظتشده جنگل بارانی استوایی در جهان به شمار میرود.
پارک ملی ژائو با ترکیبی از جنگلهای مرتفع کامینارا، جنگلهای بارانی ترا فیرمه و جنگلهای غرقابی ایگاپو، تنوع زیستی چشمگیری دارد. این پارک میزبان حدود ۱۲۰ گونه پستاندار، ۴۵۵ گونه پرنده، ۱۵۰ گونه خزنده و بیش از ۲۸۰ گونه ماهی است. بازدیدکنندگان که تنها از طریق قایق میتوانند به پارک دسترسی پیدا کنند، میتوانند به دنبال گاوهای دریایی آمازونی، دلفینهای صورتی رودخانهای، سمورهای غولپیکر و چهار گونه کیمن (از جمله کیمن سیاه بزرگ) باشند. سگهای بوتهای، جگوارها، مورچهخوارهای غولپیکر، آرمادیلوی غولپیکر و دیگر پستانداران زمینی در این پارک زندگی میکنند، در حالی که سایبان جنگل با حضور میمونهای نادر مانند میمون عنکبوتی شکمسفید و اواکاری سیاه با پشت طلایی، به همراه طوطیهای آمازونی و عقاب هارپی باشکوه، پرجنبوجوش است.
پارک ژائو حدود ۱۲۵ مایل در شمال غربی مانائوس قرار دارد، شهری که نقطه شروع اصلی برای سفرهای رودخانهای به پارک و میزبان اقامتگاههایی مانند جونا اپرا، آمازون اکوپارک و لژ جنگلی آناویلهاناس است.
۲. ذخیرهگاه توسعه پایدار آمانا (برزیل)
این ذخیرهگاه که در مجاورت پارک ملی ژائو و بخشی از مجموعه حفاظتی مرکزی آمازون قرار دارد، با مساحتی حدود ۵.۸ میلیون هکتار، کمتر شناختهشده اما برای کاوشهای رودخانهای بسیار مناسب است. این منطقه که بین رود ژاپورا و سرچشمههای رودهای اونینی و پائونینی قرار دارد، میزبان یکی از بزرگترین دریاچههای آمازونی، یعنی دریاچه آمانا، است. جنگلهای ترا فیرمه بخش عمده این منطقه را پوشاندهاند، هرچند بخشهایی از جنگلهای غرقابی وارزهآ (آب سفید) و ایگاپو (آب سیاه) نیز در آن دیده میشود.
آمانا که بسیاری از گونههای حیاتوحش مشابه پارک ژائو را در خود جای داده، مکان مناسبی برای مشاهده آرپایماها یا پیراروکوی عظیمالجثه (یکی از بزرگترین ماهیهای آب شیرین جهان) و احتمالاً بزرگترین جمعیت گاوهای دریایی آمازونی است. این موجودات آرام و سبیلو در فصل خشک در آبهای دریاچه آمانا جمع میشوند و در فصل مرطوب به آبهای وارزهآ در ذخیرهگاه توسعه پایدار مامیراوآ که در مجاورت آمانا قرار دارد و بزرگترین پهنه جنگل غرقابی آب سفید را در خود جای داده، مهاجرت میکنند.
۳. پارک ملی مانو (پرو)
پارک ملی مانو در پرو، یکی دیگر از مناطق حفاظتشده عظیم و بخشی از مجموعهای بزرگتر از ذخیرهگاهها، مقصدی بینظیر برای اکوتوریسم است و قطعاً یکی از بهترین مکانها برای مشاهده حیاتوحش آمازون به شمار میرود. تنوع زیستی این پارک ۱.۵ میلیون هکتاری که از چمنزارهای پونا و جنگلهای ابری ارتفاعات آند تا جنگلهای بارانی آمازونی در پاییندست امتداد دارد، خیرهکننده است. این طیف گسترده زیستمحیطی و بکر بودن منطقه، مانو را به مقصدی بیهمتا تبدیل کرده است.
چرا دوستداران حیاتوحش باید مانو را در فهرست مقاصد خود قرار دهند؟ در سال ۲۰۱۶، شبکه ارزیابی و نظارت زیستمحیطی گرمسیری، این پارک را که ترکیبی از مناطق آندی و آمازونی است، بهعنوان نقطه برتر تنوع گونههای زمینی در جهان معرفی کرد. در دشتهای این پارک، شانس خوبی برای مشاهده جگوار، پوما، اُسلات و جگوآروندی وجود دارد. تایراهای چابک در درختان و زمین به جستوجوی غذا میپردازند، کاپیباراها در کنار آبها استراحت میکنند و تاپیرهای آمریکای جنوبی و آرمادیلوی غولپیکر در میان برگها قدم میزنند. زنجیره غذایی آبزیان با حضور کیمن سیاه و آناکوندای سبز کامل میشود. مانو میزبان مجموعهای غنی از نخستیها و تنبلهای سهانگشتی است که سعی میکنند از دید عقاب هارپی، قدرتمندترین پرنده پارک، در امان بمانند. بیش از ۱۰۰۰ گونه پرنده در مانو ثبت شدهاند، از جمله چندین گونه طوطی ماکائو که در نقاط خاصی از پارک تجمع میکنند و حواصیل ببری رنگارنگ.
۴. ذخیرهگاه ملی پاکایا-سامریا (پرو)
این ذخیرهگاه که بزرگترین منطقه حفاظتشده پرو است، اگرچه بهاندازه پارک ملی مانو شناختهشده نیست، اما مقصدی بینظیر برای اکوتوریسم در آمازون پرو است. این جنگل وسیع و فصلی غرقابی که بین رودهای مارینون و اوکایالی قرار دارد و گاهی «جنگل آینهها» نامیده میشود، میزبان جگوارها، تاپیرها، میمونها، دلفینهای صورتی رودخانهای، گاوهای دریایی، آناکونداها، گربهماهیهای بالهدار، پرندگان مارگردن و لاکپشتهای رودخانهای است.
بسیاری از سفرهای رودخانهای به ذخیرهگاه پاکایا-سامریا از شهر ایکویتوس آغاز میشوند که اقامتگاههایی مانند جنگل هاوس، کاسا مورِی، لژ تریهاوس، ویکتوریا رجیا و هتل دابلتری هیلتون ایکویتوس را در خود جای داده است.
۵. پارک ملی یاسونی (اکوادور)
اگرچه برزیل و پرو بخشهای بزرگتری از حوضه آمازون را در بر میگیرند، اما کاوش در آمازون اکوادور نیز پاداش خاص خود را دارد. پارک ملی یاسونی، ذخیرهگاه زیستکره یونسکو، شاید با پارک مانو در تنوع زیستی رقابت کند و بهعنوان یکی از متنوعترین نقاط زیستی جهان شناخته میشود. این پارک که عمدتاً با جنگلهای بارانی اولیه پوشیده شده، میزبان بیش از ۶۰۰ گونه پرنده، حدود ۴۰۰ گونه ماهی، ۱۲۰ گونه خزنده و تعداد بیشماری از گیاهان عروقی است. بازدیدکنندگان میتوانند طوطیهای ماکائو، توکانها، گوآنها، تیناموها، مرغهای ماهیخوار و جاکاناها را در کنار آبها و میمونهایی مانند تیتیها، مارموستهای پیگمی، ساکیهای ناپو، زوزهکشهای قرمز، میمونهای سنجابی، کاپوچینها و میمون عنکبوتی شکمسفید در معرض خطر مشاهده کنند. جگوارها و پوماها در رأس زنجیره غذایی جنگل قرار دارند و خوکهای وحشی، گوزنهای بروکت، تاپیرها و کاپیباراها از جمله گیاهخواران این منطقهاند.
قیمت تور پرو و بولیوی و ثبت نام
سایر نقاط برجسته برای مشاهده حیاتوحش در آمازون
علاوه بر مکانهای ذکرشده، نقاط دیگری نیز در حوضه عظیم آمازون برای مشاهده حیاتوحش وجود دارند، مانند پارک ملی توموکوماک در برزیل و پارک ملی مادیدی در بولیوی که از مههای آندی تا جنگلهای بارانی آمازون امتداد دارد و با پارک مانو در پرو مجموعهای حفاظتی گسترده را تشکیل میدهد. ذخیرهگاه ملی تامبوپاتا در پرو نیز بهخاطر تراکم طوطیهای ماکائو در نقاط خاص خود شهرت دارد.
در پایان، باید گفت که علاوه بر جذابیتهای حیاتوحش، تمام پارکها و ذخیرهگاههای معرفیشده از بهترین مکانها برای بازدید از جنگلهای بارانی آمازون بهطور کلی هستند. جذابیت اصلی حوضه آمازون، حتی فراتر از حیوانات رنگارنگ و دراماتیک، حس و مقیاس وحشی بودن استوایی آن است.
منبع مقاله: https://www.rainforestcruises.com/guides/best-places-to-visit-amazon-jungle
https://narvanecotour.com/brazil/amazon/